دوست دارم
می خوام بگم: دوسِت دارم! به پنجره ! به آسمون!
به این شب ِ اینه دزد! به تک درخت ِ کوچه مون!
می خوام بگم: دوسِت دارم! به تو! به اسم ِ نقطه چین!
به گریه های بی هوا! به کولی ِ کوچه نشین!
می خوام بگم: دوسِت دارم! به هر رفیق ُ نارفیق!
به شاعرای بی غزل! به جنگلای بی حریق!
میخوام بگم: دوسِت دارم! به قاتلم! به روزگار!
به اون کسی که میندازه به گردنم طناب ِ دار!
دنیای ما عوض می شه، تنها با این جمله ی ناب:
دوسِت دارم، دوسِت دارم، دوسِت دارم تو این عذاب!
می خوام بگم: دوسِت دارم! به بادبادک! به مدرسه!
به ترکه ی خیس ِ انار، کنار ِ درس ِ هندسه!
میخوام بگم: دوسِت دارم! به مرغ ِ عشق ِ بی قفس!
به جغد ِ پیر ِ بد صدا! به نی زنای بی نفس!
میخوام بگم: دوسِت دارم! به هر چی خوبه، هر چی بد!
به خونه های کاگِلی! به سیبای توی سبد!
می خوام بگم: دوسِت دارم! به بغض ِ تلخ ِ انتظار!
به بدترین فصل ِ سفر! به آخرین سوتِ قطار!
دنیای ما عوض می شه، تنها با این جمله ی ناب:
دوسِت دارم، دوسِت دارم، دوسِت دارم تو این عذاب!●
سلام بسیار عالی وقشنگ بود اما مراقب خودت باش یاعاشق نشو یاباشناخت بیشتر گام دراین مسیربزار واقعا خطرناکه
چقدر این شعر آسمونی بود...
خوشحالم که توی این دنیای سنگی هنوزم کسایی با همچین حس نابی پیدا میشن.
امید که همیشه اینقدر عاشق بمونی حسنا جون
من تو رو لینک کردم
موفق باشی
سلام
امیدوارم خوب و سلامت باشی
از لطف و مهربونیت ممنون
شعر قشنگ و روونیه و منم اونو تو وبلاگم گذاشتم
البته با اجازت
شادو موفق باشی
خدانگهدار